De schapen stonden al weken enorm overal tegenaan te schurken als ze de kans kregen. Zelfs als ik in de wei stond werd ik als schurk-paal gebruikt. Oorzaak is waarschijnlijk de wol die door het warme weer begint los te laten. Dat jeukt.
Nu dacht ik dat je een hoogdrachtige ooi niet op de kont moet zetten. Maar dat bleek toch te kunnen. En voor mijn eigen overzicht (en de hygiëne) tijdens het lammeren is het dan handiger om de wol er af te hebben.
Dus kwam vandaag Arian langs om de schapen uit hun jasje te helpen. Weliswaar is het nu juist weer koud geworden, maar dat duurt maar een paar dagen. En de schapen hebben niet zoveel last van de kou. Ze gaan dan meer eten en brengen hun stofwisseling omhoog. Binnen een paar dagen kunnen ze zich daarmee al weer voldoende warm houden.
Wát een pakken wol kwamen er af! De schapen hebben ineens veel meer ruimte in hun stalletje.
Helaas bevestigde Arian wat ik al een beetje vermoedde: Nellie zit tegen het werpen aan, maar Babette lijkt helemaal niet drachtig te zijn. Tijd voor een functioneringsgesprek met Arie?
En wat doe ik met de wol? Maandag gaat Ria uit het dorp me laten zien hoe ik moet kaarden en spinnen. Nog een klusje erbij…