Dit jaar zijn er heel veel boomkikkers. Toen ik vanmiddag een rondje rond de poel liep spotte ik er wel een stuk of acht. En dat zijn dan alleen nog de exemplaren die je ziet.
Met hun felgroene kleur lijken ze heel opvallend, maar tussen de eveneens felgroene vegetatie zijn ze perfect gecamoufleerd. En ze zitten doodstil.
’s Nachts zijn ze een stuk minder stil. Ongelooflijk hoeveel herrie er uit die 4 cm grote lijfjes komt.
KÈKÈKÈKÈKÈKÈKÈKÈ! KÈKÈKÈKÈKÈKÈKÈ! KÈKÈKÈKÈKÈKÈKÈKÈ!
(Of in vertaling: SEKS! SEKS! SEKS! SEKS! SEKS! SEKS! SEKS! SEKS! SEKS! SEKS! SEKS! SEKS! SEKS! SEKS! SEKS! SEKS! SEKS! Tja…)
Dorpsgenoten (op een halve km afstand!) vragen bezorgd of wij nog wel kunnen slapen. Ja hoor, we vinden het een geweldig geluid. Net of je in een tropisch oerwoud bent.
