We zijn bijna zover, dat de meterkast wordt aangesloten. En daarvoor moest nog wel het één en ander gebeuren. Zowel water als elektriciteit komen namelijk via een tijdelijke voorziening (‘bouwstroom’ en ‘tijdelijk water’). Die hebben intussen al wat sprongen gemaakt.
Het water is nog overzichtelijk; dat komt ons erf op via de in 2017 na veel perikelen geplaatste ‘waterput’ met ‘tijdelijk water’. Vandaar loopt het in een tyleenslang onder de grond om het nieuwe huis heen naar de stacaravan. En vandaar is er weer een aftakking naar de werkplaats.
De stroom kwam eerst in de oude boerderij binnen, vanwaar we hadden afgetakt naar de stacaravan (en later ook naar de werkplaats). Maar toen de boerderij werd afgebroken moesten we een ‘bouwstroomkast’ plaatsen. Vandaar lopen er kabels naar de stacaravan, de werkplaats en sinds vorig jaar ook naar het nieuwe huis. Die kabels liggen boven de grond, maar door alle dynamiek op ons erf zijn ze her en der begraven of overgroeid geraakt. Soms komen we ze opeens tegen… gelukkig is het tot nu toe gelukt ze niet te beschadigen bij maai- of graafwerkzaamheden.
Maar als straks de tijdelijke watermeter en elektriciteitsmeter vervangen worden door de definitieve (en we eindelijk, na vier jaar, een èchte meterkast hebben) loopt er wel water en elektriciteit naar het huis maar (per direct!) niet meer naar de stacaravan en werkplaats. En het duurt nog wel even voor we het huis kunnen betrekken. Dus moeten er kabels en leidingen getrokken worden van het huis naar de werkplaats en de stacaravan. Dus kwam Jochem weer een dagje opdraven met minigraver en waterpas.
Jochem en Joris hebben meteen ook maar een echte riolering aangelegd van de werkplaats naar de septic tank. Ik betwijfelde of dat zou kunnen; de werkplaats staat veel lager dan het huis. Maar het bleek dat de fundering van de werkplaats nèt iets hoger ligt dan de ingang van de septic tank, dus er is nèt voldoende afschot (1 cm / 5 m).
Na een vreselijk lange dag keihard werken door de beide mannen liggen alle kabels en leidingen waar ze moeten liggen. Nog niet alle sleuven zijn weer dichtgespit. En waar dat wel gebeurd is, is het erf nu één zandbak / modderpoel. Ik was juist zo blij dat het erf eindelijk weer mooi groen was geworden… nou ja, het zal nog wel vaker over de kop moeten. Als we eenmaal in het huis wonen en de noordschuur en schapenstal hebben afgebroken kunnen we het erf eindelijk op de definitieve hoogte maken. Ik ben heel benieuwd wanneer dat gaat zijn. Wat is het toch een enorm project…
