De oplettende lezer is het opgevallen dat er al een tijdje geen updates waren. Dat kwam doordat ik even uit de lucht was. Behalve dat we een huis aan het bouwen zijn moest mijn hoofd namelijk ook verbouwd. Ik heb had een ‘overbeet’ (waarbij de bovenkaak naar voren staat ten opzichte van de onderkaak) en een ‘open beet’ (de boven- en onderkaak lopen niet goed parallel maar naar voren toe wijken de kaakbogen uit elkaar). Heb ik 30 jaar geleden wel een beugeltraject voor doorlopen, maar daarna is alles weer in oude positie teruggekeerd. Intussen raken raakten alleen mijn achterste kiezen elkaar nog. Boterhammen afhappen was al jaren lastig en netjes articuleren werd ook steeds moeilijker. Op termijn kan dat ook tot kaakgewrichtsproblemen (3x woordwaarde) leiden.
Mijn tandarts (in Amersfoort) was dus al jaren aan het zeuren dat ik daar iets aan moest doen. Hij stuurde me (alweer ettelijke jaren terug) naar een orthodontist, die vertelde dat het niet goed ging komen zonder een operatie aan boven- en onderkaak. Toen ik hoorde wat dat inhield heb ik vriendelijk bedankt. En bij de jaarlijkse gebitscontrole, als de tandarts opnieuw ging zeuren, uitgelegd dat dat dus echt niet ging gebeuren.
Maar ja, toen de tandarts in Wolvega precies hetzelfde zei, en de orthodontist in Heerenveen ook, en de kaakchirurg ook… toen dacht ik dat ik misschien maar eens niet zo eigenwijs moest zijn voor de verandering. Zij hebben ervoor doorgeleerd, weetjewel? En eigenlijk zou het wel fijn zijn als ik mijn gebit nog een jaar of 40 goed kan gebruiken.
Dus sinds een jaar loop ik weer als beugelbekkie rond – net als toen ik 14 was, voelde me direct 30 jaar jonger! – en dinsdag 26 november zijn de boven- en onderkaak netjes recht gezet. In de weken daarvoor was ik druk met voorbereidingen. Stapel mooie boeken ingeslagen, de vriezer volgestopt met gezonde soep en pap, allerlei smoothie-recepten gebookmarked, gecontroleerd of de staafmixer het nog doet en een buurman geregeld om het schaap te melken op O-Day.
Gek genoeg zijn er massa’s dames die over hun kaakoperatie blogs hebben bijgehouden. Heel trendy dus om daarover te bloggen. Op basis van de horrorverhalen op die blogs zag ik er best wel erg tegenop. Maar even heel in vogelvlucht: dinsdag geopereerd, twee dagen vreselijk beroerd, daarna stijgende lijn, een hoofd dat geheel volgens script opzwol tot een peervormige voetbal en daarna weer langzaam tot normale proporties terugkeerde, in het weekend nog even een dip en de dinsdag erna was ik stiekem alweer panlatten aan het vastschroeven (niet te lang hoor).
Alles in orde dus!
UPDATE september 2020. In februari mocht de beugel er alweer uit. Het duurde nog een poosje voor ik weer gevoel in mijn mond had. Maar het verschil is duidelijk te zien: onderstaande fotoreeks is van juli 2018 en september 2020.
