Bij alle voorbereidingen voor de leemvloer in woonkamer en slaapkamer kreeg ik er steeds meer gemengde gevoelens over. Het principe is prachtig: een super milieuvriendelijke (en goedkope) vloer. Maar ik kan nergens iemand vinden die er ervaring mee heeft.
Bij het maken van het grotere testvlak merkte ik al, dat het best lastig is om het goed vlak te krijgen. En zelfs bij dit kleine stukje, dat op een tafel lag en waar ik comfortabel voor kon staan, merkte ik al dat het zwaar werk was. Laat staan een hele kamer die je op je knieën doet. Het moet in één keer, achter elkaar, anders krijg je onvermijdelijk barsten.
Ook in dit ‘testvloertje’ ontstond trouwens een barst, op de overgang tussen het dunnere en het dikkere stuk. (Dat was nog vóórdat ik het dunnere stuk had ge-olied, dus daar lag het niet aan.)
De cementdekvloer op de kelder ligt een paar cm hoger dan in de slaapkamer. Maar een reepje van die hogere vloer steekt onder de muur tussen slaapkamer en inloopkast door, de slaapkamer in. Daarom had ik ook in de testvloer een overgang tussen dun en dik gemaakt. Die barstte dus. Ik ben er vrij zeker van dat in een leemvloer op die plek ook een barst zou gaan ontstaan.
En afgezien van Arne en Ellen kon ik geen mensen vinden die hierbij een dagje willen helpen. Met z’n drieën is te weinig voor zo’n klus. Ik lees overal dat het ‘back-breaking work’ is. Uitbesteden is ook geen optie, want dit is (in Nederland) geen gebruikelijke vloer.
Bovendien was ik, ook na de nodige tests, nog niet helemaal overtuigd van het leem-mengsel. De laatste batch bevatte wat meer klei en droogde daardoor wel heel glad op (misschien zelfs iets tè glad) maar nam relatief weinig olie op. En die olie is het belangrijkst, dat houdt alles bij elkaar.
We zagen er bovendien enorm tegenop dat eerst de slaapkamer en vervolgens de woonkamer zeker zes weken onbegaanbaar zouden zijn. Zal je net zien dat het juist als we weer boven moeten slapen opeens bloedheet is.
En eigenlijk… vinden we hout op de vloer gewoon het mooist. Zeker mooier dan een bobbelige leemvloer vol barsten. De leemvloer zou hoe dan ook behoorlijk donker worden.
Dus we besloten dat we er niet gelukkig van gingen worden. Einde experiment.
Op zoek dus naar een tweedehands lamelparketvloer. Die in de woonkamer ook met vloerverwarming moet kunnen. En de juiste ondervloer om de vloer weer op de juiste hoogte te krijgen. Het was gemakkelijker geweest als we dit al hadden bedacht toen we de cementdekvloer lieten storten. Die hebben we juist lager gelaten om meer leem te kunnen toevoegen. Tja… voortschrijdend inzicht.
Nu eerst de laatste muren stuken. Joris heeft de muren tussen de woonkamer en keuken en tussen de inloopkast en de slaapkamer afgemaakt. En het laatste stuk van de bijkeuken, waar de (nu nog geïmproviseerde) kapstok hangt. En de gebarsten muur in de hal moet ook nog eens bijgewerkt.
Maar nu ik niet meer het gevoel heb dat er óók nog een leemvloer gelegd moet worden, voelt dat allemaal een stuk acceptabeler.