Wie wat bewaart heeft wat

Terwijl de rest van Nederland over de vrijmarkt slenterde hebben wij Koningsdag nuttig besteed door weer een stukje stal vrij te maken. Dit keer met hulp van mijn ouders, die intussen ook tegen de 70 zijn maar nergens voor terugdeinzen. Opnieuw werd bevestigd dat de oude mijnheer werkelijk niets heeft weggegooid: we vonden tussen al het meer ongedefinieerde vuil niet alleen stapels oude conservenblikken (netjes schoongemaakt), maar ook lege margarinekuipjes, broodzakken, emmers en zakken waar dierenvoer in had gezeten (hoe lang zou het geleden zijn dat er daadwerkelijk dieren stonden op de boerderij?) en héél veel netjes afgewassen lege potjes. Waarschijnlijk om ooit te gebruiken bij de inmaak. Nu ben ik zelf ook wel van het inmaken, maar dit waren meer potjes dan ik in 30 jaar zou gebruiken. En toen ik eenmaal een doos met roestige dekseltjes vond was ik er ook niet meer zo happig op. Dus al het glas richting de glasbak. Peter en Jacintha kwamen ook nog even aanwaaien en maakten de fout om op te merken dat ze nog wel wat konden meenemen. Enigszins scheefhangend reden ze het terrein weer af…

In alles wat je opendoet zit weer andere troep. De zeven verschillende oude diepvriezers die onder de troep in de stal vandaan kwamen zitten vol met oude kleren. In de kasten zit oud papier. Tussen het afval in een voormalige werkplaats vonden we zeker 8 bijlen en een stapel plafondplaten. En in de werkplaats lagen overal gebruikte theezakjes tussen het metaal.

Het is duidelijk dat hier niets verspild werd. De oude mijnheer is van 1922, en waarschijnlijk heeft de armoede van de crisisjaren (en dat was èchte armoe) zich vastgezet in zijn geheugen (“Nooit iets weggooien, beter mee verlegen dan om verlegen!”). Vooral nadat hij in de Tweede Wereldoorlog naar Duitsland is afgevoerd en meer dood dan levend door zijn moeder weer teruggehaald (zo hebben we begrepen). Een triest verhaal. Nu is niets weggooien op zich natuurlijk ook vanuit ecologisch oogpunt een goede levenshouding. En waarschijnlijk zitten er nog wel zaken tussen die we mogelijk in de toekomst kunnen gebruiken. Maar zoals de gebouwen er nu bij liggen kunnen we er gewoon niet in.Dus we voeren het gecontroleerd af: glas en textiel apart, huisraad naar de kringloop, ‘zachte’ plastics in de PMD-container, al het metaal in een container van Friesland Schroot, hout op een stapel om tzt in een container te gooien, papier wordt in mei door de basisschool opgehaald en we gaan binnenkort het afvalbrengstation verblijden met een grote hoeveelheid blikken motorolie, landbouwchemicaliën, verf en menie. Blijft over: heel veel meuk en gemengd materiaal. Dat gaat in de container voor restafval, en ook die raakt al aardig gevuld.