Vloer, ramen, deuren, muren…

Langzamerhand krijgt de stal vorm. Op 22 mei is het beton gestort en netjes afgevlinderd. Dit keer met een klein (maar dapper) betonautootje, dat makkelijker uit de voeten kon op ons terrein. De perikelen bij het storten van de vloer van de werkplaats staan ons nog helder voor de geest…

Het is zelfs gelukt om de schapen NIET door het natte beton te laten lopen op hun dagelijkse gang van en naar de melkstal!

Joris heeft intussen kozijnen in elkaar gezet voor de ramen en deuren die ik op Marktplaats en via de Weggeefhoek op Facebook bij elkaar gesprokkeld heb. Grotendeels gratis; ramen en deuren met enkel glas worden overal weg gedaan. Alleen voor de mooie hardhouten ramen met roeden die aan de kant van het erf komen heb ik een paar tientjes betaald. Maar daarvoor werden ze dan ook aan huis bezorgd!

De bekisting kwam er redelijk netjes af. De hardhouten balken (intussen al veel gebruikt) zijn nog prima om houthokken te bouwen of voor het onderstel van een rij IBC container om regenwater op te vangen.

En als de kozijnen dan hangen kan je al gaan zien hoe het uitzicht gaat worden!

De muren worden van halfsteens kalkzandsteenblokken, aan de buitenkant weer af te werken met potdekselwerk, zoals alle gebouwen op het erf. We hebben wel nagedacht over een meer biobased alternatief. Maar enkel potdekselwerk vinden we te open, daar waait de vrieswind dwars doorheen. Niet lekker om te melken of in de lammertijd. Een houten binnenwand ervoor helpt, maar dat creëert ook een muizenhotel. En Bruno heeft het al een keer gepresteerd om om 03.00 ’s nachts te besluiten dat hij best door een houten binnenwandje heen kon beuken. Om dezelfde reden (brunogebeuk) vinden we de constructie zoals in de werkplaats (houtvezelplaat en OSB, met leemstuc afgewerkt) niet sterk genoeg. Isolatie is trouwens niet echt nodig, als het een beetje tochtdicht is. De schapen hebben ’s winters hun eigen vacht.

Vroeger werd een stal natuurlijk gewoon gebouwd van gevlochten wilgentenen en met leem afgestreken. Het idee is leuk. Tot je bedenkt wat er gebeurt als natte schapen tegen de muur gaan staan schurken. Er gaat verbazend veel water in zo’n vacht, weet ik uit ervaring. Je krijgt er vast heel interessante muren van. En heel interessante schapen.

Dus…uiteindelijk maken we het ons hier maar gewoon makkelijk. Kalkzandsteen lijmblokken werken snel, zijn stevig, je kunt er goed dingen aan ophangen (zoals de tussenschotten om de stal onder te verdelen!) en vormen een mooie ondergrond voor potdekselplankjes aan de buitenkant en watervaste kalkstuc aan de binnenkant. En, niet onbelangrijk, je kunt het werk uitbesteden … we hebben al genoeg te doen 😉. Er zullen wel enigszins kieren gaan ontstaan tussen het metselwerk en het hout. Maar een stal hoeft niet luchtdicht te zijn. En deze stal heeft sowieso al véél minder tochtgaten en kieren dan de oude!

Ik verheug me enorm op de nieuwe stal. Net een beetje meer ruimte voor de dieren, een verdiept deel zodat ik niet zo vaak hoef uit te mesten, aan alle kanten ramen voor licht en ventilatie, een kraan en gootsteen in de stal, een vloer van glad beton die uit één stuk bestaat, muren die recht en heel (en straks wit) zijn, een plafond van hout in plaats van doorzakkend goor piepschuim waar lekwater vanaf stroomt 😝, een overkapping om een aangebroken grote hooibaal onder te zetten en een hooizolder voor kleine pakjes hooi en stro. Wat zal dat fijn zijn!

Lentedrukte

Oh oh oh, wat loop ik weer achter met het blog. Ik had het goede voornemen om vanaf begin april (als mijn kantoorklus af zou lopen) weer wekelijks een update te geven. Maar de kantoorklus liep uit en de lente brak los, met bijbehorende urgente klussen.

Komt het doordat we op het platteland de seizoenen heftiger beleven, of is het de klimaatverandering? Het lijkt wel alsof de geleidelijke overgang van de seizoenen, die hoort bij een gematigd zeeklimaat, is veranderd in de snelle omslag die hoort bij heel andere klimaten, zoals het landklimaat van Canada of de tropische moesson. In minder dan vier weken tijd zijn we van eeuwigdurende kille regen beland in hoogzomers weer waarin we uitkijken naar een buitje, zodat alles kan doorgaan met groeien.

Begin april lag de moestuin er nog kaal, maar verwachtingsvol bij. We moesten toen nog tussen de regenbuien door werken aan de stal.

Joris bevestigt de ‘nokruiter’ op het dak

Op 14 april heeft Saskia geholpen om een groot deel van de dakpannen schoon te borstelen. Joris legde intussen de nokvorsten op het dak, plus één rij dakpannen er onder.

Op 16 april hebben we toen samen het voorste dakvlak gelegd. Zoals altijd kost het (zelfs bij zo’n klein dakje) moeite om de rijen recht te houden!
Op 28 april hielp Barbara met het schoonborstelen van de pannen voor het grote dakvlak. En ook dat kregen we er in één dag op! (Zij het uiteraard met het nodige gevloek over rijen dakpannen die niet recht lagen.)
Intussen werkte ik aan het grondwerk: alles egaal, op de juiste hoogte, en voorzien van bekisting voor het storten van het beton. Nog een heel gedoe, want op sommige punten zat het vol boomwortels.
Ook de constructie van de bekisting tussen het hoge en het lage deel was nog een puzzel. Gelukkig hebben we nog zware hardhouten balken liggen, jaren geleden opgehaald van een afgedankt vlonderterras in het dorp.
Folie op het geëgaliseerde zand, stukjes stoeptegel en wapening er in. We bleken nog precies genoeg staalmatten over te hebben voor de wapening van het beton. Wie wat bewaart heeft wat! (Hoewel het erg fijn is dat het nu niet meer in de weg staat)
En nu maar wachten tot de betonstorter komt!
De lage potstal en het hogere deel van de stal worden met elkaar verbonden door een betonnen “muurtje”. Dat wordt tegelijk met de vloeren gestort. Om te voorkomen dat de bekisting gaat wijken tijdens het storten heeft Joris die héél erg verstevigd.
Ook het muurtje is gewapend, we bleken zelfs nog voldoende gebogen stukjes wapening te hebben.

Al met al toch weer heel wat weekends werk. Nu de kozijnen maken, de vloer storten en dan kunnen de muren gemetseld worden!

Het werk in de moestuin staat intussen ook niet stil…