Kweeperen

Eén van de bomen die ik in 2017 had geplant was een kweepeerboompje . Na een paar jaar bleek het op een onhandige plek te staan en verplaatste ik het naar een plek in de nieuwe border. Vorig jaar kwamen er zowaar vruchten aan. Wel drie!

Maar dit jaar zat het boompje helemaal nokkievol met vruchten. Zou dat wel goed gaan? Nee dus. Tijdens een paar winderige dagen in september scheurde het boompje uit elkaar onder het gewicht van de vruchten.

Ik heb ze nog zo lang mogelijk aan de boom laten rijpen, toen geplukt en binnen laten afrijpen. Al wekenlang geuren de hele bijkeuken en kelder naar kweeperen. Heerlijk!.

Kweeperen kan je niet rauw eten, maar kort gestoofd zijn ze heerlijk! Dus ik maak potten en potten kweeperen in. En kweeperenjam, kweeperentoetjes, kweeperentaart… Een werkelijk fantastisch kweeperenproduct is ‘ dulce de membrillo’, lang ingekookte en gedroogde kweeperenmoes. Maar daar heb ik de tijd nog niet voor gevonden.

Deze winter maar een nieuwe kweeperenboom planten, je hebt nooit teveel kweeperen.

Seizoenklus: herfstmaaibeurt

Het wordt herfst! Langzamerhand verkleuren de bomen, de laatste tomaten versnotteren in de moestuin (hoog tijd om ze eruit te halen en er tuinbonen te zaaien) en het is tijd voor de laatste maaibeurt rond de poel. Dat is de meest ingrijpende; er zitten nu niet zoveel beestjes meer in de vegetatie, dus het is nu de beste tijd om veel biomassa af te voeren.

Het water in de poel staat nog altijd vreselijk laag. Maar voor het maaien en weghalen van riet is dat wel gunstig. Hans is er bijna een halve dag mee bezig geweest. Hij laat nog wel wat plukken staan, zodat er nog schuilgelegenheid blijft voor de boomkikkers, salamanders, sprinkhanen, muizen en ander gedierte.

En nu weer opruimen dus…