Kaas 1

Eindelijk ging het regenen. Dat was hard nodig voor de grond. Alleen betekende het, dat het storten van de tweede laag schuimbeton moest worden uitgesteld. Dat kan namelijk niet als het regent: dan tikken de regendruppels de schuimbelletjes kapot en heb je dus geen schuimbeton meer.

Op zich was ik erg blij met de regen. Het land is namelijk nog steeds kurkdroog. Het is zoeken naar goede plekken voor de hongerige schapen. om de twee dagen hebben ze het gras op en moet ik weer een nieuw weitje voor ze uitzetten. Ze geven nu allebei melk, dus ze hebben heel wat gras nodig.

En dat is best veel melk. Meer dan we consumeren als melk of yoghurt. Ik ben daarom hard aan het experimenteren met  kaasmaken. Vijf jaar geleden heb ik wel geleerd om kaas te maken, maar dat was in professionele kaasmakerijen, eerst van geitenboerderij de Grote Stroe en later op kaasboerderij de Kopermolen. Daar verkaasden we 1500 liter (koe)melk tegelijk. Dat is toch anders dan improviseren met 3,5 liter schapenmelk in een stacaravankeukentje.

Mijn grootste pan gebruik ik om de melk te laten stremmen; de één na grootste zit overvol met al het materiaal wat ik wil steriliseren.

Kaasmaken is een proces waar bacteriën bij komen kijken. Je moet uiterst hygiënisch werken om te zorgen dat wel de goede bacteriën in de melk komen, maar geen andere. In een professionele kaasmakerij gebruik je daarom onvermijdelijk best veel chloor. Maar daar kan ons helofytenfilter niet tegen. Ik kook daarom zoveel mogelijk materialen uit.

Kaasje na het persen (in de vorm) en ricotta die ik van de wei heb gemaakt in het vergiet

En een gecontroleerde rijpingsruimte met klimaatbeheersing hebben we al helemaal niet: de caravan is gewoon ongeveer de buitentemperatuur. Die is de afgelopen weken tussen de 35 en de 5 graden C geweest… het was dan ook een grote verrassing dat het eerste harde ‘Goudse’ kaasje na drie weken rijpen zowaar een smakelijk kaasje opleverde. Eens  zien of me dat een tweede keer lukt.

Net echt!

Ik probeer ook een goed recept te vinden voor een zachte schapenkaas, maar dat is nog niet gelukt. Nou ja, recepten genoeg (de meeste voor geitenmelk) maar het resultaat is nog niet naar mijn zin. Verder experimenteren dus. Gelukkig zijn er allerlei leuke Facebookgroepen die met me meedenken.

Intussen staat de koelkast vol met potjes en pannetjes melk, uitlekkende zachte kaasjes, ricotta, yoghurt, kefir en wei, staan op ieder beschikbaar oppervlak kaasjes in verschillende stadia van rijping  en zit de wasmand vol met gebruikte stukjes kaasdoek. Hoe landelijk !