Tussen de moestuin en het helofytenfilter loopt een sloot. ’s Winters staat er water in, ’s zomers staat hij meestal droog. Een fantastische plek voor slakken. Dus hij maakt deel uit van de ‘loopeenden-zone’ rondom de moestuin. De loopeenden houden de slakken onder controle.
Maar! Het is een behoorlijk diepe en steile sloot. De oevers zijn begroeid met een spirea-soort, die volgens mijn vader ‘theestruikje’ heet (al krijg ik iets anders als ik daarop Google). Een exoot, maar hij bloeit leuk roze in juli en augustus, er komen dan veel insecten op af , en met hun wortels houden de spireastruikjes de oevers vast. Maar de eenden prikken ’s winters met hun snavels in de steile oevers. En dan spoelt de aarde tussen de struiken weg. Dat is riskant, want het ondermijnt aan de ene kant het helofytenfilter, en aan de andere kant het hek rond de moestuin
Daarom heb ik iets bedacht. Ik moet sowieso ieder jaar de ‘theestruikjes’ snoeien, om te voorkomen dat ze zich uitbreiden, en om ze leuk te laten bloeien. Sinds een paar jaar leg ik daarbij de afgesnoeide twijgen (met blad en al) horizontaal achter en tussen de stompjes die blijven staan. Goed aanduwen tegen de grond. En zo ontstaan er een soort ‘mini-terrassen’ , die de uitspoelende grond opvangen en vasthouden. En dat werkt bijzonder goed! De slootkanten, moestuin, helofytenfilter en theestruikjes blijven allemaal waar ze zijn.
Ieder jaar leg ik bovenop de ‘terrassen’ van vorig jaar weer nieuw afgesnoeide twijgen. Het hele spulletje goed naar beneden drukken, want anders spoelt de aarde er natuurlijk tussendoor.
Het is altijd een warme klus, die ik uitvoer in augustus, bij droog weer. De sloot moet droog zijn, en de struikjes liefst ook! Dit jaar was de sloot wel heel erg dichtgegroeid (hij stond dan ook al heel lang droog). Eerst brandnetels maaien…
En dan eerst de ene kant, dan de andere kant. Gelukkig kwam ik dit jaar geen wespennest tegen. (Vorig jaar wel, toen moest ik de klus een paar weken onderbreken want de wespen vonden deze opschoningsactie volkomen onnodig.)
Tot slot de slootbodem netjes aanharken en voilá. Het regenseizoen mag weer aanbreken, dan kunnen de eendjes weer zwemmen. Liever vandaag dan morgen regen trouwens, want dit stukje van het land is nog wel mooi groen, maar bovenaan is het kurk- en kurkdroog.
