En ondertussen…

De laatste jaren beginnen telkens met iets wat de geschiedenisboekjes in gaat. In 2020 begon de corona-pandemie, 2021 startten we met een bijna-coup in de VS en intussen lijkt het erop dat we niet meer van een ‘na-oorlogs Europa’ kunnen spreken .

Met zulk zorgwekkend nieuws op de achtergrond wil een vrolijk blogje schrijven niet lukken. We doen erg ons best om zo snel mogelijk het huis in te kunnen. Ik ben de kelder aan het stuken, zo snel als mijn elleboog het toelaat. Daarna tegels op de vloer en dan kan er een heleboel wat nu in de slaapkamer staat weer de kelder in. Joris zorgt intussen voor her en der wat verlichting en voor ventilatieroosters.

En de grote zieke paardekastanje langs ons pad is geveld. Hij had de storm nog doorstaan maar na het vellen bleek dat de stam al aardig was aangetast, een zomerstorm als hij in het blad had gestaan was mogelijk niet meer goed gegaan. Veel zaag- en kloofwerk dus, maar het is een èrg fijn idee in deze tijden om veel volle houthokken te hebben!