Geertjes Hof

Een nieuw jaar en een nieuwe fase in ons project!  De komende weken gaan we de oude boerderij afbreken. De elektriciteit is er intussen af. Het volgende wat er af moet zijn de dakpannen. Voor het werk op het dak (gevaarlijk! je weet niet in wat voor staat de panlatten zijn!) huren we de aannemer in,  maar het is handig om beneden aan de glijbaan veel  handjes te hebben om dakpannen op pallets te stapelen. Het allermooist is het, als we zoveel mensen hebben dat er ook mensen bezig kunnen om de dakpannen direct óp de werkplaats te leggen. Maar of dat gaat lukken?…

Bij deze een oproep voor iedereen die zin heeft in een (half) dagje lekker werken met een gezellige groep. Uiteraard zorgen we voor goede catering, handschoenen en helmen!

Heb je geen zin in dakpannen, maar wil je wel een dagje komen helpen, dan hebben we nog een klus: bomen planten. Er moeten nog ongeveer 300 bomen en boompjes de grond in de komende weken. Wie helpt er mee? 

 

De afgelopen dagen zijn er weer veel bomen en boompjes de grond in gegaan. Aan de achterkant is ons erf nu begrensd door een prachtige meidoornhaag. Die moet twee weitjes omgrenzen die relatief veel schaduw hebben en waar we de dieren dus goed in de zomer kunnen laten grazen.

Onze bedoeling is om zowel de schapen als de kippen regelmatig op een schoon stukje gras te zetten. Dan krijg je minder snel problemen met wormen en andere parasieten.  En ze kunnen dan lekker vers gras eten en het gras mooi kort houden.  Met de schapen  gaat dat tot nu toe prima. We hebben elektrische schapennetten van 1,08 m hoog (wolf-proof!) die makkelijk te verplaatsen zijn.  Ik verplaats het hek, intussen zoeken de schapen naar lekkere hapjes over het weiland, en zodra ik met een bakje brokjes rammel rennen ze naar me toe  en kan ik ze in hun nieuwe weitje zetten.

Met de kippen zelf zou dat ook nog wel kunnen. Maar het kippenhok is wat anders. Dat is loodzwaar en superdegelijk. Het was ook niet echt als mobiel bedoeld. We hadden dus meteen al het plan, toen we onze plek kochten, om er een onderstel op wielen voor te maken. Daarvoor hebben we allerlei karretjes en oude auto-assen uit de zooi bewaard. Maar ja, tijd! Er is al zoveel te doen!

Toen zag Joris op Marktplaats een ‘IBC-container-karretje’. Vlakbij. En helemaal perfect voor het kippenhok!

Maar hoe krijg je het hok op de kar? En daar kwam onze geweldige buurman Arnaud weer met de shovel helpen. Nog een heel gedoe, met blokjes, en precies pas, en het gewicht op de juiste manier verdelen (en natuurlijk precies tijdens de enige hoosbui van de hele dag).

Maar voilà: onze kip-caravan! Makkelijk verplaatsbaar met de trekker (en voor kleinere stukjes ook met de hand, hebben we al gemerkt).

Ik heb een golfelleboog. Niet van al dat golfen op ons landgoed, maar van het stuken van de schuur. En een slijmbeursontsteking in mijn schouder. Allebei bekende klachten. Ik weet precies waar ze door komen (overbelasting) en ik weet ook precies wat ik eraan moet doen (RUST HOUDEN – hahahaha…).

Dus gisteren kwamen Barbara en Hans mij helpen met een zware klus: het inplanten van het ‘oude’ pad. Het pad liep eerst aan de buitenkant van de houtwal, omdat daar ook nog een huisje stond. Een klein strookje langs het weiland van de buurman hoort daar officieel nog bij ons perceel. Maar omdat er geen hek tussen stond reed het verkeer voor ons adres steeds verder het land van de buurman in. Daarom hebben we het toegangspad verlegd naar ‘binnen de houtwal‘. Het oude pad mag deel van de houtwal gaan uitmaken.

Maar ja, dat betekende dus wel dat het gemarkeerd moet worden. Want de buurman huurt vaak loonwerkers in om te maaien, en die letten niet op dat soort subtiliteiten. Die maaien netjes tot het randje. Vorig jaar had ik er al wat boompjes gezet, maar die werden dus afgemaaid. Dit keer hebben we er drie stevige palen vóór gezet en ruim 30 boompjes geplant in het oude pad. Daarvoor moest dus wel door een oude puinlaag heen gegraven worden. En daarom was het héél fijn dat Barbara en Hans kwamen helpen! Dank jullie wel!

 

De ‘mooie’ oude bedsteewand was waarschijnlijk één van de oudste delen van het huisje. Er is namelijk ooit een nieuwe vloer in gekomen, en een nieuwe voorgevel voor gezet, en alle andere delen zijn ook ooit een keer vervangen. Echt een stukje historie. Maar ja, wat moet je ermee. Leuk om een garderobe van te maken, of een kastenwand, maar we weten zo 1-2-3 niet waar en we hebben  ook geen plek om het op te slaan.

Gelukkig wilden onze overburen Eddy en Susan de bedsteewand wel gebruiken in hun boerderij-verbouwings-project. Dus gisteren is die verwijderd. Daarbij viel acuut de steunbalk die de vloer ondersteunde van de keldermuur, zodat ik de kelder in tuimelde.

 

Het oogt raar. Nu is de afbraak echt begonnen!

En ik moest bedenken wat ik met de schapen zou doen met oud& nieuw. Want het zijn inmiddels forse dames en als ze in paniek raken houdt een enkel schrikdraadhekje ze echt niet tegen. En het carbidschieten is op het weiland naast ons. Gelukkig hadden we de oude grupstal intussen vrijwel leeg. Met behulp van een oude deur (die ooit tussen de ‘entree’ en de ‘wagenschuur’ zat) heb ik een hokje omgebouwd tot provisorisch stalletje. Niet heel ruim, maar Arie en de dames gingen er gewillig in. Veel makke schapen, zoiets… Voorlopig kunnen ze er aan wennen dat ze ’s nachts worden opgestald. En met Oudjaar hoeven we ons dan geen zorgen te maken.

 

De vergunning  is officieel binnen! Met als overwegingen erbij:

“De aanvraag omgevingsvergunning betreft een energieneutrale woning en de bouw ervan geschiedt biobased circulair (bouwen met materialen met een lage milieubelasting). Dit is een zeer gewenste ontwikkeling. Milieuneutraal bouwen past binnen de omgevingsvisie; thema Weststellingwerf Klimaatneutraal; waarin in circulair bouwen als aandachtspunt wordt genoemd. In het coalitieakkoord “Samen werken Gewoon doen” staat beschreven dat wij een gemeente zijn die duurzaamheid stimuleert en omarmt. Tevens geeft het aan dat initiatieven tot hergebruik worden toegejuicht.

De welstandscommissie geeft in haar advies van 17 januari 2018 aan dat een dergelijk plan als deze aanleiding kan zijn om de toetsingscriteria meer op het huidige tijdsgewricht aan te passen.  Omdat het college duurzaam bouwen wil stimuleren is besloten om af te wijken van het welstandsadvies ten einde deze aanvraag mogelijk te maken. Dat is ook in het college besloten.”

We bespeuren een zekere afstand tussen de visie van het gemeentebestuur en de werkwijze van de afdeling vergunningverlening 😉 maar we zijn ontzettend blij!

Dus nu zijn we hard bezig de boerderij leeg te halen. Wat een zooi komt er dan toch nog uit! Erg snel gaat het niet, want het is een heel gepuzzel hoe en waar we alles opslaan. We hebben

• de nieuwe werkplaats, het kantoor en de zolder: voor zaken die echt droog, vorstvrij en (enigszins) schoon moeten blijven.

• de ‘noordschuur’: die is half-open. Bij harde westenwind regent het dus een beetje in, maar het is er droog genoeg voor alles wat je normaal gesproken  in een schuur bewaart: fietsen, tuinspullen, tuinstoelen, de voorraad timmerhout, de steigers, allerlei oude bouwmaterialen die we mogelijk nog willen gebruiken…

• de ‘zuidschuur’: dat is helemaal een wrak afdak. Dit voorjaar hebben we er een  zeiltje over gespannen maar het is een kwestie van afwachten wanneer hij uit elkaar waait. We hopen maar dat dat nog even duurt, want we hebben hem hard nodig! Daar staat de trekker, samen met wat oude landbouwwerktuigen die we te mooi vonden om weg te doen, de platte kar, ettelijke oude karretjes die ‘nog best eens handig zouden kunnen zijn’ en een heleboel oude balken en (sloop)hout die straks goed van pas gaan komen tijdens de bouw.

We krijgen bíjna alles wel ergens in. Behalve het brandhout (dat moet dus buiten onder een zeiltje)  en de 26 balen hooi! Die liggen er nog steeds, want er is nog plenty gras voor de schapen. Ik geef ze af en toe wel wat hooi en dat vinden ze erg lekker, maar het slaat nog geen deuk in de voorraad. Wat moeten we daar nu weer mee doen? (Het staat nu overigens ook niet echt droog: sneeuw waait zo door het dak van de oude stal heen.)

      

Al met al is het een groot feest om nu eindelijk ècht te gaan beginnen. Om de feestvreugde nog verder te vergroten kregen we een heerlijke kersttulband van de buurman wiens schapen dit jaar op ons land hebben gelopen. En een worstpakket en een fles wijn van de aannemer. (Worst, een tulband en een fles wijn – was dat niet wat er in Roodkapjes mandje zat?)

En zondag was de kerstmarkt van het dorp, met levende kerststal, kerstengelen, een kerstman in een rijtuig, een brassband in een tent en het koor van de Hoeve in het dorpshuis die afwisselend voor muzikale omlijsting zorgden, prachtige verlichting in het dorp (jammer van de regen!), lekkere hapjes en heel veel mensen die ons vrolijk begroetten alsof we hier al jaren wonen. Dat geeft een heel warm kerstgevoel!

En we kregen zóveel kerstkaarten van dorpsgenoten en buren, dat ik er tekortkwam!  Dus bij deze iedereen: vrolijk kerstfeest!