Het zesde jaar

Het is 11 april, de kersenbloesem staat op het punt van bloeien en kondigt daarmee weer het begin aan van een volgend jaar op onze hof. En het jaarlijkse evaluatiemoment. Wat hebben we het afgelopen jaar bereikt?

We wonen in het huis! Dat is natuurlijk het belangrijkste. Wat was het heerlijk om deze winter door te brengen achter dikke muren en ons geen zorgen te hoeven maken over bevroren leidingen!

Het huis is nog láng niet af. Afwerking kost meer tijd dan je denkt. Altijd meer tijd. En we worden het een beetje zat. Tja, dan hadden we ook niet zo’n enorm huis moeten bouwen.

De groentetuin is wel af. Die ziet er prachtig uit. En het streven om jaarrond uit eigen tuin te eten is aardig gelukt. We hebben de aardappels, pastinaken en pompoenen van afgelopen jaar nog niet op. Er zijn nog kapucijners en tuinbonen in de diepvries. De bietjes zijn pas onlangs op gegaan en er staat nog steeds prei en boerenkool (die gaat nu bijna bloeien). Eigenlijk is het enige wat ik regelmatig heb moeten kopen kool (voor winterse salades) en uien. Die zijn moeilijker te telen op zure zandgrond en al helemaal moeilijk om dan lang te bewaren.

Ook de zelfvoorzienendheid qua zuivel is aardig gelukt. We hebben net de laatste harde ‘Goudse’ kaas aangesneden. Er ligt nog wat Manchego en Pecorino op de planken te rijpen. De laatste ‘verse’ kaas (uit de vriezer) is rond kerst opgegaan. En er liggen nog een paar stukjes halloumi in de vriezer. Samen met het vlees van de rammetjes van vorig jaar… in lijn met de algemene trend eten we steeds minder vlees dus wat dat betreft zijn we ook vrijwel zelfvoorzienend.

Langzamerhand krijgt het erf meer vorm. De eendenwei is uitgebreid, zodat de eendjes meer ruimte hebben en een groter stuk moestuin tegen slakken beschermd is. Dit jaar hopen we de veranda aan de werkplaats te bouwen (of te laten bouwen…). En eind dit jaar willen we eigenlijk beginnen aan de nieuwe stal. Fijn om langzamerhand de stukjes min of meer braakliggend erf allemaal een functie te kunnen geven en in te richten.

Wat vorig jaar aardappelveld was, wordt nu een bloementuin. En naast het terras ligt het volgende stuk om te ‘ontginnen’ door middel van een jaar aardappelteelt. Dan kunnen er weer nieuwe bomen en struiken de grond in. Er blijft altijd wat te doen!