“Wonen jullie er nou nog niet in?!”
Nee, we wónen nog steeds niet in het huis. Maar we zíjn er al wel heel veel. En er gáát ook steeds meer naar het huis. Elke dag verhuist er wel iets van de caravan of de werkplaats naar het huis. En blijft daar dan ook.
Toen we in oktober de boeken hierheen haalden hebben we die, doos voor doos, minimaal 48 uur in de vriezer gezet, om eventueel aanwezige zilvervisjes (en eitjes) te doden. En daarna op de zolder van het nieuwe huis. Waar ze in januari gezelschap kregen van de opgeruimde kerstversiering.
Mijn ouders kwamen in maart logeren, toen verhuisden de logeerbedden van de zolder-boven-de-werkplaats naar de toekomstige logeerkamer. En een paar weken later ook alle slaapmatjes, reserve beddengoed etc.
We hebben al sinds de winter allebei een werkplek in het huis ingericht. Joris op de toekomstige studeerkamer, mijn werkplek is nog in de toekomstige woonkamer.
Joris is prachtige deuren aan het maken van oude eiken vloerplanken. Daarvoor had hij meer ruimte nodig in de werkplaats. Dus toen verhuisde ook de rest van het kantoor, inclusief de boekenkast, naar het huis. Dat maakt het direct een stuk huiselijker. HOERA! Eindelijk (een deel van) mijn boeken weer onder handbereik!
De afgelopen jaren hebben we héél veel potjes opgespaard. Maar doordat die in allemaal op elkaar gestapelde dozen zaten kon ik nooit de juiste maat potjes vinden die ik nodig had. Maar nu is er in de kelder eindelijk ruimte om te sorteren! Doos voor doos verdwijnt van de werkplaatszolder…
Met Pasen hebben we de keuken opgesteld. De stelpootjes van de kastjes werkten (na enige overreding) nog goed. Toen kon ook het aanrecht er op. Het ziet er meteen heel chique en ‘af’ uit, maar dat is schijn. Het water is nog niet aangesloten (de vaatwasser dus ook niet), de inductiekookplaat bleek het niet te doen (van de vaatwasser weten we het niet) en er is nog geen afzuiging (want de afzuigkap die er bij zat past niet bij onze opstelling). En we hebben er een kastje met oven tussen gezet en aan de andere kant moet er een kastje wijken (want anders past er geen koelkast naast). Het granieten aanrechtblad past dus niet meer en zal vervangen moeten worden (met uitsparingen voor inductiekookplaat en downdraft afzuigsysteem).
Maar de bijkeuken is wel functioneel! Eén van mijn grote wensen was een grote, diepe (horeca)spoelbak. Iets minder handig voor de gewone afwas (die uiteindelijk dan ook in de gewone keuken gedaan zal worden), maar geweldig voor het vullen van emmers en het schoonmaken van grote dingen. Verder hebben we een gasstelletje op de kop getikt. Ladenkastje erbij van een afgedankte keuken uit het dorp. En voilá: een bijkeuken die perfect dienst kan doen als kaasmakerij, maar ook tijdelijk als keuken kan dienen.
En ik kan weer melken. Dus er is weer genoeg melk om een (wat grotere) kaas te maken. Daarvoor gebruik ik de weckpan. Is die ook weer van de werkplaatszolder af.
Dus elke dag verhuist er wel weer wat naar het huis. Soms alleen wat servies of een doos boeken, soms een apparaat zoals de vriezer of de wasmachine. En als de wasmachine er staat kan de wasmand er net zo goed staan. Of je nou vuile was van de wasmand in de stacaravan naar de wasmachine in het huis brengt of je vuile sokken direct naar het huis brengt om in de wasmachine te gooien…
Bovendien douchen we al een poos in het huis. Sinds het begin maart mooi weer werd werkt de zonneboiler prima. Met 800 liter buffervat wat door de zon op 80 graden gehouden wordt is het onzin om op duur flessengas douchewater voor de stacaravan op te warmen. Ook al is de badkamer nog niet helemaal af. Gewoon niet teveel spetteren… Dus de handdoeken kunnen ook weg uit de caravan (waar de kasten altijd vochtig zijn zodat alles naar schimmel gaat ruiken).
En het is dan natuurlijk ook heel handig om af te wassen in de bijkeuken, want: gratis warm water. Laten we dan ook maar in het huis gaan eten. Waarom staat er eigenlijk nog servies in de stacaravan?
Kortom, we beginnen er al aardig over te denken om ook ons bed te verhuizen, wat de verhuizing ‘officieel’ maakt. Dat staat dan wel hevig in de weg als we de muren gaan stuken en de leemvloeren storten, maar dat zien we dan wel weer…